اصلاح نماز، مستلزم اصلاح ظاهر و باطن و دوری از منکرات ظاهریّه و باطنیّه
است. و از راههای اصلاح نماز، توسل جدی در حال شروع به نماز به حضرت ولی
عصر (عج) است.[به سوی محبوب:64]
گوی سبقت را نماز شب خوانها ربودند مخفیانه![به سوی محبوب:68]
این احساس لذت در نماز، یک سری مقدمات خارج از نماز دارد، و یک سری مقدمات
در خود نماز. آن چه پیش از نماز و در خارج از نماز باید مورد ملاحظه باشد و
عمل شود این است که: انسان گناه نکند و قلب را سیاه و دل را تیره نکند. و
معصیت، روح را مکدّر می کند و نورانیّت دل را می برد. و در هنگام خود نماز
نیز انسان باید زنجیر و سیمی دور خود بکشد تا غیر خدا داخل نشود یعنی فکرش
را از غیر خدا منصرف کند.[برگی از دفتر آفتاب:133]
یکی از عوامل حضور قلب این است که: در تمام بیست و چهار ساعت، باید حواسّ
(باصره، سامعه و...) خود را کنترل کنیم؛ زیرا برای تحصیل حضور قلب، باید
مقدماتی را فراهم کرد! باید در طول روز، گوش، چشم و هم چنین سایر اعضا و
جوارح خود را کنترل کنیم![برگی از دفتر آفتاب:133]
اگر بدانیم اصلاح امور انسان به اصلاح عبادت، و در رأس آنها نماز است، که
به واسطۀ خضوع و خشوع و آن هم به اِعراض از لَغو محقّق می شود، کار تمام
است![برگی از دفتر آفتاب:139]
سجده، غایت خضوع است؛ یعنی ما هیچ و در پیش تو خاک هستیم.[فیضی از ورای سکوت:77]
معیار اصلی، نماز است. این نماز، بالاترین ذکر است، شیرین ترین ذکر است،
برترین چیز است... همه چیز تابع نماز است؛ باید سعی کنیم این نماز را حسابی
درستش کنیم... وقتی نماز درست شد، با حال گشت، انسان آدم شده است. بالاخره
محک، نماز است![در خلوت عارفان:103]
بلی می شود انسان در نماز دست به دعا بردارد و بگویید: (اَللهُمََّ
ارزُقنِی زَوجَةً صالِحَةً: خداوندا، زن شایسته ای را روزی من کن!) یا
بگوید: (اَللهُمََّ ارزُقنِی وَلَداً باراً: خداوندا، فرزند نیکوکاری را
روزی من کن!)[فریادگر توحید:213]
