نکاتی درباره نماز از دیدگاه آیت الله بهجت

علاج، این است که ریا بکند؛ ولی اگر در مقابل شاه و گدا است، ریا برای شاه بکند...

در محضر بهجت

نماز، جامی است از اَلَذّ لذایذ [لذّت بخش ترین لذتها] که چنین خمری خوشگوار در عالمِ وجود نیست...

ارزش نماز اول وقت

آقای مصباح می گوید: آیت الله بهجت از مرحوم آقای قاضی (ره) نقل می کردند که ایشان می فرمود: «اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن کند! و یا فرمودند: به صورت من تف بیندازد.»
اول وقت سرّعظیمی است «حافظوا علی الصلوات: در انجام نمازها کوشا باشید.» خود یک نکته ای است غیر از «أقیموا الصلوة: و نماز را بپا دارید.» و همچنین که نماز گزار اهتمام داشته باشد و مقید باشد که نماز را اول وقت بخواند فی حدّ نفسه آثار زیادی دارد، هر چند حضور قلب هم نباشد.»

بخش باثبات زندگی ما

یادداشت حجت الاسلام پناهیان

بخش باثبات زندگی ما

زندگی مانند امواج آبِ دریا، بی‌قرار است و جزر و مدهای فراوان دارد. اسکله‌ها در کنار آب‌های مواج، ثُبات و قرار را به ارمغان می‌آورند، آنگاه می‌توان وارد دریا شد و یا در ساحل امنی مستقر گردید. زندگی مانند پرده‌های بادبان‌ها همیشه در معرض بادهای گوناگون به این‌سو و آن‌سو می‌روند...

نردبان مؤمن

اَلصَّلوةُ مِعراجُ المُؤمِن

در آغاز روز، در نیمروز، در هنگام شب، مسلمان را طلبیدن و اصول و راه و هدف و نتیجه را به زبان خودش، به او فهمانیدن، و او را با نیرویی معنوی وادار به عمل کردن؛ این است نماز؛ و این است که مؤمن را قدم به قدم و پله به پله به قله‌ی ایمان و عمل کامل، نزدیک می‌سازد و از او عنصری ذیقیمت و مسلمانی درست می‌سازد.

آری، «نماز، نردبان مؤمن است»

فرازی از کتاب «از ژرفای نماز» به قلم حضرت امام خامنه‌ای

بی توجهی به نماز

اگر در این جا پسر من حضور داشت و 6 بار من او را صدا بزنم که آقازاده با شما هستم و او در این 6 بار جواب من را ندهد، شما نمی گویید چه پسر بی ادبی؟!
حال اگر کسی که صدای اذان را بشنود، دو بار صدای «حی علی الصلوة»، دو بار دیگر «حی علی الفلاح»، و دو بار دیگر «حی علی خیر العمل» به او گفته شود و همچنان نسبت به اقامه نماز بی اهمیت باشد، این شخصی بی ادب نیست؟! (حجت الاسلام و المسلمین قرائتی)

بعد از نماز

روزی نزدیک ظهر به منزل شهید رجائی رفتم. ظهر، صدای اذان که شنیده شد، ایشان از جا برخاستند و برای اقامه نماز آماده شدند. ایشان را صدا زدند که: «غذا آماده است و سرد می شود. اگر اجازه می فرمائید، بیاوریم»...